dinsdag 18 oktober 2016

Beach shack







































Topic van dit bericht "De strandhut". Een favoriet van mij net als de boomhut, de caravan, het bergchaletje en de gewone koterij in de achtertuin. Dit en mancaves alsook de tiny house beweging dragen absoluut mijn goedkeuring weg. De oorsprong ligt uiteraard in de kindertijd toen een enorme kartonnen doos uren speelplezier garandeerde. Ik wou  ook reeds lang een hokje in mijn strip smokkelen en nu is het zover. Het kotje is duidelijk geïnspireerd door het clubhuis van de lustige kapoentjes, de aloude strip zoals hij in mijn kindertijd door Marc Sleen werd getekend. In mijn strip wordt de strandhut bewoond door een stel low budget detectives die er zowel wonen als kantoor houden. In werkelijkheid is de huur van zo'n strandhutje niet zo goedkoop en bovendien verdwijnen de hokjes in de winter maar de Straybots strip is niet gebaseerd op de werkelijkheid.
Hieronder zie je nog de heren detectives in gesprek met een klant. Nadeel om te tekenen is wel dat je de personages zo dicht op elkaar moet zetten zodat het toch een enigszins claustrofobische indruk heeft. De ruimte mag binnen niet groter lijken dan van buitenaf verondersteld wordt.






























Small space living kan tot in het extreme doorgetrokken worden. Een der merkwaardigste gevallen was de Britse Alexander Stuart Worthley die zo'n twintig jaar in iets woonde wat een railway box genoemd werd.  Een piepklein hokje met een kleine uitstulping waarin de man zijn voeten kon leggen als hij eens helemaal gestrekt wilde liggen. Gelukkig is er beeldmateriaal bewaard gebleven. Een reportage uit 1974 van de Britse komiek Dave Allen.



donderdag 6 oktober 2016

Seaside pier





























Het tekenwerk aan het derde Straybots album is eindelijk goed op gang gekomen. Hierboven een sfeerplaatje uit dat album. Ik ben dol op badsteden die nog een pier staan hebben. Daarom wou ik er ook eens eentje in mijn verhalen verwerken. De vrouw op de tekening stapt nietsvermoedend haar noodlot onder de pier tegemoet. De pier zelf heb ik uit het hoofd getekend. De foto's hieronder heb ik pas achteraf geselecteerd om dit artikel een beetje op te fleuren. Bij ons heeft enkel Blankenberge een pier en in Nederland is er de pier van Scheveningen die blijkbaar pas gerestaureerd is in 2015. Moet ik dringend eens bezoeken. Hopelijk is het beter geslaagd dan de restauratie van de Blankenbergse pier een tiental jaar terug waar alle kleur en kitch elementen weggewerkt werden. Dat kermisgevoel hoort nu net bij een coastal pier. Kijk maar naar Engeland waar er nog wel enkele overgebleven zijn zoals in Blackpool en Brighton. De Brighton piers (vroeger waren er twee) spelen een belangrijke rol in een van mijn favoriete boeken aller tijden, Namelijk "Brighton rock" van de Britse schrijver Graham Greene. Het boek is twee keer verfilmd. Een keer in 1947 en een remake in 2011. Beide versies zijn uitstekend.






































Dust jacket van een oude uitgave van Graham Greene's Brighton rock