vrijdag 22 november 2013

Poutrel

Het liefste wat ik teken zijn allerlei vreemde robots, straybots en cyborgs. Bij voorkeur in een cartoon stijl. Nogal vreemd eigenlijk want tot voor kort hield ik vooral van autobio comics, zo real to life mogelijk. Blijkbaar zit er een groot verschil tussen wat ik zelf graag lees en wat ik teken.
Vanmorgen bij het doorbladeren van de krant kreeg ik een idee voor een nieuwe straybot. Er stond een foto in van iemand die in zo'n log ouderwets lederen bankstel zat. Van het soort dat in de jaren zeventig en tachtig vrijwel elke Belgische huiskamer ontsierde. De foto in de krant is van te slechte kwaliteit om hier af te beelden maar ik heb een paar soortgelijke foto's gevonden om iedereen een idee te geven. In het patroon van de zetel zag ik de vorm van een logge robot met een klein hoofdje tussen zijn schouders. Onmiddellijk een blad papier genomen om te schetsen en zie hier het resultaat. "Poutrel" is geboren. Groot en lomp zoals het bankstel en met een leder look. Enfin , ik weet niet of de leder look goed geslaagd is met mijn digitale inkleuring en bij nader onderzoek lijkt hij wel wat op sommige Amerikaanse superhelden  a la Iron Man. Hmmm, De figuur gaat allicht in het mapje met ongebruikte Straybots om er ooit of nooit meer uit te komen.
O ja! Waarom zit hij op een vliegende poutrel? Wel dat is zijn kunstje. De straybot beheerst de kunst van de levitatie. Het laten zweven van voorwerpen. Hij kan niet zichzelf laten zweven maar als je een zwevend voorwerp hebt dan ga je er toch gewoon opzitten en weg ben je. Een poutrel is ook zo'n bijzonder zwaar voorwerp dat het contrast om er mee te vliegen leuk werkt. Als je jouw poutrel dan ergens parkeert hoef je ook niet bang te zijn dat hij gestolen wordt.
Zo, nu nog één (1) pagina tekenen van mijn Flipside city comic en hij is af. Daarna nog een maand om er hier en daar wat aan te schaven en met het nieuwe jaar laat ik het los. Allicht vanaf januari op de stripster site. Tot dan....
Poutrel, De nieuwe straybot

Afgrijselijke lederen bankstellen, nachtmerries uit mijn jeugd werpen uiteindelijk hun vruchten af. Ik zie er verdomme straybots in.